Do podstawowych cech dźwięku możemy zaliczyć:

-wysokość dźwięku ciała drgającego wykonują mniej bądź więcej drgań na sekundę,

w zależności od rodzaju materiału jak również od wymiarów fizycznych. Struna

cienka oraz krótka potrafi wykonać tysiące drgań na sekundę przy czym wydaje

dźwięk wysoki. Jednakże struna gruba oraz długa wykazuje kilkadziesiąt drgań na

sekundę, wydając dźwięk niski. A więc wysokość dźwięku zależna jest od ilości

drgań na sekundę: im większa częstotliwość drgań, tym wyższy jest dźwięk i

przeciwnie – im mniejsza częstotliwość drgań, tym dźwięk jest niższy.

-głośność dźwięku jest to cecha wrażenia słuchowego, która umożliwia

odróżnianie dźwięków cichszych od głośniejszych jak i na odwrót. Jest pojęciem,

które nie może być utożsamiana z parametrami fizycznymi, chociaż od nich zależy,

np. od ciśnienia. Wrażenie głośności określa się przez poziom głośności w

fonach.

-czas trwania dźwięku jest uzależniony od czasu, w którym ciało drga, a z

chwilą, gdy ciało przestaje drgać, gdy drgania zanikają, zanika również i

dźwięk. Czas trwania dźwięku wydłuża się „tylko” pozornie, gdy dźwięk zostaje

zagrany w dużym pomieszczeniu, wtedy to o ściany odbijają się falę dźwiękowe,

np. w kościele. Fala dźwiękowa odbija się wówczas od ścian, tworząc zjawisko

pogłosu.

-barwa dźwięku to cecha dźwięku, która pomaga nam odróżnić brzmienia różnych

głosów jak również instrumentów. Barwa dźwięku zależna jest od rodzaju , ilości

jak również od natężenia tonów składowych, ponieważ jest związana ze spektrum

harmonicznym. Barwa danego instrumentu może zmieniać się nieznacznie w

zależności od:

1) sposobu wzbudzania drgań (pociągnięcie smyczkiem, szarpnięcie lub uderzenie)

2) siły wzbudzenia (zatem i głośności dźwięku)

3) częstotliwości (różne struny mogą wydawać dźwięki nieco różniące się barwą)

Metody jakimi są wytwarzane ultradźwięki:

1) metoda mechaniczna gdzie układy drgające (np. płytki sprężyste, struny

,piszczałki). Wykorzystują one przepływ gazów czy cieczy jak również drgania

samego tworzywa . Typowe przykłady to syreny ultradźwiękowe , wykorzystywana do

wytwarzania różnorakich emulsji w biotechnologii jak również chemii.

2) metoda termiczna wytwarzająca się poprzez wyładowania elektryczne w gazach

oraz płynach jak również ciągle albo impulsowe podnoszenie temperatury

przewodników prądu.

3) magnetostrykcja jest to zmiana długości rdzenia magnesu gdzie  pod wpływem

zmiennego prądu przepuszczanego przez solenoid (jest to cewka powietrzna o

jednej warstwie uzwojenia, która służy do wytwarzania jednorodnego pola

magnetycznego. Stosuje się go tam, gdzie wymagane są niewielkie indukcyjności

lub wysokie napięcia.) nawinięty jest na ten rdzeń.

4) metoda odwrócenie  efektu piezoelektrycznego, które polega na doprowadzeniu

do przeciwległych płaszczyzn kryształu kwarcu bądź innego minerału, który szybko

zmienia swoje napięcie elektryczne. Prowadzi ono do skurczenia bądź rozszerzenia

płytki jak również do powstawania drgań o odpowiedniej częstotliwości.

5) metoda optyczna gdzie laserem możemy wytworzyć fale sprężyste w bardzo

szerokim zakresie częstotliwości ultradźwiękowych, które sięga aż do zakresu

hiperdźwiękowego(są to dźwięki o częstotliwościach większych, niż ultradźwięki,

przy czym za dolną granicę przyjmuje się zazwyczaj stu Herców.