Dźwięk – jest to wrażenie słuchowe spowodowane rozchodzącą się falą akustyczna w
ośrodku sprężystym (np. gazie, ciele stałym, płynie). Częstotliwości fal, które
są słyszalne dla człowieka, zawarte są w paśmie między wartościami granicznymi
wynoszącymi od około 16-20 Herca do około 16-20 kiloherców.
Jak również używamy zwrotu dźwięki słyszalne wtedy gdy na określenie dźwięków z
zakresu natężenia oraz częstotliwości, które zapamiętuje istota ludzka dla
odróżnienia od dźwięków zbyt cichych bądź zbyt niskich lub zbyt wysokich, gdzie
mogą być zapamiętane przez ludzkie ucho danego człowieka.
Człowiek, jak również i zwierzęta, odbiera fale dźwiękowe poprzez zmysł nazywany
słuchem, którego narządem są uszy. Natężenie dźwięku można wyrazić w postaci
powierzchniowej gęstości mocy fali akustycznej w W (wat jest to jednostka mocy
lub strumienia energii w układzie SI ) albo m-2 (pole powierzchni jest to miara,
przyporządkowująca danej figurze ,nieujemną liczbę w pewnym sensie
charakteryzującą jej rozmiar), jednakże powszechniejsze jak również wygodniejsze
jest podawanie wartości poziomu natężenia dźwięku, czyli we względnej skali
logarytmicznej, której jednostką jest decybel. Jeszcze inną skalą, która
uwzględnia fizjologię ludzkiego ucha, jest skala głośności mierzonej w fonach (
jest to jednostka natężenia dźwięku).
Do podstawowych cech dźwięku możemy zaliczyć:
-wysokość dźwięku ciała drgającego wykonują mniej bądź więcej drgań na sekundę, w zależności od rodzaju materiału jak również od wymiarów fizycznych. Struna cienka oraz krótka potrafi wykonać tysiące drgań na sekundę przy czym wydaje dźwięk wysoki. Jednakże struna gruba oraz długa wykazuje kilkadziesiąt drgań na sekundę, wydając dźwięk niski. A więc wysokość dźwięku zależna jest od ilości drgań na sekundę: im większa częstotliwość drgań, tym wyższy jest dźwięk i przeciwnie – im mniejsza częstotliwość drgań, tym dźwięk jest niższy.
-głośność dźwięku jest to cecha wrażenia słuchowego, która umożliwia
odróżnianie dźwięków cichszych od głośniejszych jak i na odwrót. Jest pojęciem,
które nie może być utożsamiana z parametrami fizycznymi, chociaż od nich zależy,
np. od ciśnienia. Wrażenie głośności określa się przez poziom głośności w
fonach.
-czas trwania dźwięku jest uzależniony od czasu, w którym ciało drga, a z
chwilą, gdy ciało przestaje drgać, gdy drgania zanikają, zanika również i
dźwięk. Czas trwania dźwięku wydłuża się „tylko” pozornie, gdy dźwięk zostaje
zagrany w dużym pomieszczeniu, wtedy to o ściany odbijają się falę dźwiękowe,
np. w kościele. Fala dźwiękowa odbija się wówczas od ścian, tworząc zjawisko
pogłosu.
-barwa dźwięku to cecha dźwięku, która pomaga nam odróżnić brzmienia różnych
głosów jak również instrumentów. Barwa dźwięku zależna jest od rodzaju , ilości
jak również od natężenia tonów składowych, ponieważ jest związana ze spektrum
harmonicznym. Barwa danego instrumentu może zmieniać się nieznacznie w
zależności od:
- sposobu wzbudzania drgań (pociągnięcie smyczkiem, szarpnięcie lub uderzenie)
2) siły wzbudzenia (zatem i głośności dźwięku)
3) częstotliwości (różne struny mogą wydawać dźwięki nieco różniące się barwą)
